Agur lagunok, zorte on!

Urte osoan gure proiektua eraikitzeko lanean buru belarri aritu gara. Antzezlana prestatzeaz gain   blog eta sites bat zabaldu egin genuen ere. Hauetan prozesua eta bizitako esperientziak jaso genituen. Kurtsoa bere amaierara heldu denez, blog honi bukaera ematea beharrezkoa da, horretarako, hurrengo lerroetan  bizitako prozesuaren laburpena ikusi ahal izango duzue:

Bloga zabaldu genuen lehenengo egunean esaldi batekin zabaldu genuen:

Urte berri bat, ikaskide berdinak, leku berdinean... -

Gorringo Star, 2016

Eta egia zen, berria zen bakarra momentu horretan urtea zen eta ez genekien etorriko zen guztia nola biziko genuen. Lehengo asteetan estrés handia bizi izan genuen baina pixkanaka sentimendu horiek positiboagoak bihurtzen hasi ziren. Bide positibo horretan murgilduta geundela, gure sorkuntza prozesua hasi zen, gure lehengo ekoizpenak sortuz; dokumentala, atrezzoa eta abar.

Baina poztasun momentu horiek gutxi iraun zuten, talde lanean aritu ginen, eta zenbait arazo genituela konturatu ginen; zer egin behar genuen bagenekien baina gure ibilbidea ezin genuen zehaztu iritzi desberdin gehiegi genituelako. Ondorioz Alaitzek emandako Carlos Iñonen testu baten  (vectores del cono invertido), talde terapia egin genuen, gure rolak pixka bat banatuz eta taldearen funtzionamendua asko hobetuz. 

Behin taldearen egoera apur bat hobetu arren, lanean jarraitu genuen, testuak landu genituen, dokumentuak idatzi, sitean eduki gehiago sartu genuen, logoa eta eslogana sortu genituen, pertsonaiak eta abar. 

Baina, dena hain ondo zihoan momentuan praktiketara joan ginen. Praktikak, leku desberdinetan egin genituen, Gasteizen, Aramaion, Aretxabaletan, Matienan, Galdakaon eta Bilbon. Taldekide batzuk, dramatizazioa nola lantzen zen ikusteko aukera izan genuen; esaterako, eskola batean, itzal txinatarrak. Horrez gain,  abestiak modu desberdinetan dramatizatzen zituztela ere ikusteko aukera izan genuen.

Praktikaldian oso gustora egon arren, bukatzeko eguna heldu zen eta, unibertsitatera bueltatzera tokatu zitzaigun. Buelta gogorra egin zitzaigun eta gainera, lehenengo egunean gure kezkak eta zalantzak argitzea beharrezkoa ikusten  genuen, gure antzelanarekin aurrera egiteko. Horretarako,  dinamika baten bidez  ideia zaparradak batuz, esku artean geneukaguna antolatzeko lagungarria izan zen.

Behin zalantzak argitu ondoren eta egin beharreko guztia jakinda,   lanari gogor ekin genion eta gure antzezlanerako ideia desberdinak hartzen joan ginen. Horretarako, teatro paraisoko antzezpen bat ikusi genuen, eta  bertako aktoreekin hainbat esperientzia bizitzeko aukera izan genituen.

Lanean fin aritu ginen bitartean azkenengo asteak heldu ziren eta horrekin batera entseguei hasiera eman genien. Entseguak egiten genituen bitartean  antzerkiaren atal garrantzitsuenak dokumentatzen joan ginen.
 
Amaitzeko gure antzelana antzeztu eta emaitzarekin oso pozik gelditu garela esan beharra dugu, urte osoan egindako lana publikoari helaraztea lortu dugulako.

Antzerkia

Oraingo honetan gure azken lanaren inguruan hitz egingo dugu. Hilabete hauetan hainbeste lan egin eta gero momentua heldu da, hau da, antzezteko momentua iritsi da. Asteazkena, urduritasunez beteriko eguna izan zen . Lehenengo antzerkiak hasi ziren, eta ikusle moduan aritzeak, gure burua momentu hartan kokatzeak ekarri zuen. Gure kideak bizi ari ziren nerbioak eta azken prestakuntzak hurrengo egunean biziko genituela ohartu ginen.

Osteguna heldu zen, gure antzezlanaren eguna. Goizeko lehen ordutik ezinegona nabaria zen gure gorputzetan eta entsegua egiteko beharra sumatzen genuen momentu oro. Segurtasun eza handia sentitu genuen eta azkenengo prestakuntzak egin genituen. Irakasleei hurbildu eta antzerkia egin baino lehen entsegu bat egitea nahi genuela esan genien. Erantzuna, baiezkoa izan zen baina ostegunean antzeztu behar zuten beste talde batekin konpartitu behar izan genuen. Haiek, lehenengoak izan ziren, modu honetan gure atrezzoa prestatua egongo zen geroko. 

Denbora pasatu eta arazoak sortu ziren elementu ezberdinekin, beraz, beste taldearen entsegua luzatu egin zen. Horrek, kaltea ekarri zuen gure taldera, ezin izan genuelako entsegu oso bat egin. Gainetik birpasatu genuen gure antzerkia eta bat-batean gure ikusleak etorri ziren. Gure burua seriotasunean kokatu eta hasi ginen. Dena oso azkar pasatu zela gogoratzen dugu, hainbeste bider errepikatu izana eta momentuko urduritasunak, antzerkia bolada baten pasatu zela dirudi. 

Esan beharra daukagu, emaitzarekin oso ondo sentitzen garela eta lan gogorra egin dugula uste dugu. Hona hemen egindako antzerkairen argazki batzuk.

Azken txanpa!!

Aste bat igaro da eta hemen gaituzue berriro!!

Kurtsoko azken astea dugu unibertsitatean, eta jada urduritasunak nabaritzen hasiak dira. Aste honetan azkenengo entsegua eta antzerkiaren aurkezpena daukagu. Gure proiektua bere amaierara heltzen ari da eta egia esan, alde batetik gogotsu gaude, baina beste batetik oso urduri. Izan ere, orain arte izandako entseguetan gauza batzuk ez dira guk nahi bezala atera. Beraz, azkenengo entseguan dena ondo antolatuta eta prest utzi behar dugu, proiektuaren aurkezpenean dena ondo irten dadin. 

Antzezlaneko atrezzoari dagokionez, oraindik ere gauza batzuk amaitzear ditugu, baina zorionez, azkar bukatu ditzakegun gauzak dira, konplexutasunik gabekoak. Pertsonaien janzkerak ordea, amaituta dauzkagu, eta horrek ere atrezzoko objektuetan zentratzeko aukera gehiago ematen digu. 

Lan idatziei dagokienez, aipatu beharra daukagu proiektuaren inguruko lana amaituta dagoela, nahiz eta oraindik zuzenketa batzuk burutu behar izan. Hala ere, Hizkuntza Plastiko eta Ikusizkoa izeneko irakasgaian, lan bat amaitzear daukagu, eta honek ere gure estresa areagotzen du. 

Laburbilduz, aste hau nahiko estresantea izango dela sumatzen dugu, gelditzeko aukerarik emango ez diguna. Beraz, arnasa sakon hartzea eta guztiari ahal den moduan aurre egitea tokatzen zaigu, dauzkagun indar guztiak ateraz. 

Antzezlanaren aurkezpena aste honetan izango denez, honen sipnosia utziko dizuegu ondorengo lerroetan, baina benetan zer gertatzen den ikusi nahi baduzue, ostegunean eguerdiko 14:00etan, Hezkuntza eta Kirol fakultateko gimnasioan itxaroten zaituztegu. Besterik gabe, aipatu moduan, hona hemen sipnosia: 

Egun batean protagonistaren gurasoak janari bila joan ziren. Txoria bakarrik zegoela, haize bolada batek bere habia basoan barrena eraman zuen. Noraezean sentitzerakoan bere gurasoen falta sumatu zuen. Hain txikia zenez ez zekien hegan egiten eta basotik ibiliz haien bila abiatu zen. Bidean barrena pertsonaia desberdinekin topo egin zuen eta hauek haien laguntza eskaini zioten autonomia mota desberdinak azalduz.

Kaixo irakurle maiteok! Hemen gaude berriz gorringostar taldea! Aste hau oso mugitua izan da... izan ere, gure antzerkiko lehen entseguak izan ditugu!!! Eszenatokia probatzen egon gara, pertsonaia bakoitzak egin behar dituen mugimenduak antolatu, argiztapena probatu etab!

Hona hemen artzerkiari buruzko argazki batzuk......

Horrez gain atrezzoan aldaketa batzuk egin ditugu eta objektu berriak ere sortu... hona hemen adibide batzuk...

Eta ez ahaztu!! Asteazken eta ostiral honetan, musikako irakasgaian gure dantza eta ipuin musikala ikusteko aukera izango duzue! Asko ensaiatzen ari gara, beraz, espero dugu ondo ateratzea eta zuei asko gustatzea!

Ikusiko dugu zer eskaintzen digun hurrengo asteak...

Staying alive!

Hausnarketarako momentua

Kaixo lagunak!

Pasaden egunean gure Bloggaren eta Sites-aren buruzko aurkezpen bat egin genuen klasean. Aurkezpen honen bidez gure klase-kideek kurtsoan zehar egin dugun lana ikusi eta zenbait ideia hartu ahal izan zituzten.

Aurkezpena egiten genuen bitartean gure plataformek zituzten zenbait "arazo" edo "ahulezi" detektatu genituen, horregatik sarrera honen izenburua, hausnarketarako momentua heldu delako.

Ikusi ahal izan dugu, nola gure lana zentratu egin da batez ere bakarrik informazioa botatzean, eta ez benetako eta baliozko hausnarketa bat egitean. Horregatik talde bezala pentsatu dugu, beharrezkoa dela egin dugun lanari buelta bat ematea, hau gure etorkizunerako baliozkoa izan dezan.

Beraz, egoera hau ikusita lanari ekingo diogu eta gure buruak zentuko ditugu plataforma hauei etekinik handiena ateratzeko.

Otsailak 4: Kunarte eta Kiribil antzerki taldea

Otsailaren 4an Kunartek haien etxeko ateak zabaldu zizkiguten eta bertan, Iparraldeko Kiribil antzerki taldearen eskutik, ikuskizuna eta tailer zoragarria prestatu zizkiguten. 

Goizeko 9:00etan ailegatu ginen haien etxera, eta errezepzioa bigarren solairuan izan zen. Instalazioak egiten duten lekua ikusteko aukera izan genuen. Espazio zabala eta aukera anitzekoa zen. Behin han egonda, Kiribil taldeko kide bat etorri zen, ikusiko genuen antzezlanaren zuzendaria hain zuzen, eta antzerkiari buruzko eta taldeari buruzko ezaugarri batzuk azaldu zizkigun. Egia esanda bere ikuspuntua oso interesgarria zen, batez ere Haur Hezkuntzari begira, mugimenduari garrantzi handia ematen ziolako. 

Antzerkiaren nondik norakoan azaldu zizkigun, zertan oinarritzen zen oinarrituz. Amaia Hennebutek, Kiribileko zuzendari nagusiak, Euskal Mitologiari buruzko antzezlan bat prestatzeko eskatu zion Jean-Philippe Leremboureri. Bera gai hau hartu eta jaiotza eta prozesua aurkeztu zuen, musikaren eta gorputzaren bidez, hitza erabili gabe. 

Azalpen hori jaso ondoren, beheko solairura joan ginen, antzeztokira. Han ez zeuden aktoreak eta zuzendariak bakarrik, 4-5 urteko umeak ere zeuden. Taldeko guztiok ikusi egin ditugu antzerkiak noizbait baina hau guztiz desberdina izan zen, ez bakarrik antzerki mota zela eta baizik eta umeak ikustea eta haien erreakzioak bizitzea oso interesgarria izan zelako. 

Antzerkia benetan polita eta berezia izan zen, eta gure antzerkirako zenbait ideia eman zizkigun; gure atrezzoa egiterakoan, material naturalen erabilpena, eta beste alde batetik Amaiak antzezten zuen pertsonaiaren garapena, lehenengo ez daki ezer eta gutxika esploratzeko grina dela eta aurreratuz doa. 

Esan bezala umeen erreakzioak ikuste izugarrizkoa izan zen, espero ez genuen interakzioa egon zelako. Adibidez momentu batean pertsonaiak ahoarekin soinuak egiten zituzten eta umeek hauek errepikatu edo pertsonaiak argi gorriarekin argiztatuta zegoen ura ukitzean ume batek “agua quemada” zela esan zuen, sua eta kolore gorria konektatuz. Beraz oso interesgarria izan zen hau ikustea.

Bukatzerakoan umeak agurtu eta zuzendariaren notak entzuteko aukera izan genuen. Zuzendari, aktore eta teknikoaren arteko hartu-emana ikusi genuen, asko ikasiz. Gainera hori bukatzerakoan galderak egiteko aukera eman ziguten, eta momentu hartan gai oso interesgarriak atera ziren: Zertarako umeentzako antzerkia egitea, isiltasunaren indarra eta abar. 

Hori bukatzerakoan, atseden txiki bat eduki ondoren, tailerra joan ginen. Tailer honetan maskarekin jolastu egin genuen. Lehenengo zurezko maskararekin, eta hauek ematen dituen adierazpen aukerekin (gorputzaren bidez transmititzea eta ez aurpegiarekin besteak beste). Bigarrenik gorputza aktibatzeko zenbait koordinazio ariketa egin genituen. Hirugarrenik, paper batzuetan hiru lerroen bidez gure maskarak margotu genituen, gero hauen izaera ibiltzeko eran adieraziz musikaren erritmoa jarraituz. Eta bukatzeko boluntarioek azkeneko ariketa egin zuten: maskara bati izaera eta bizitza ematea, gero antzezteko. Gure taldeko Amaiak ariketa hau egin zuen, bere maskararen bidez pertsonai beldurgarri bat sortuz.

Jean-Philippe Leremboureri antzerkia hasi aurretik azalpenak ematen

Amaia Hennebut tailerraren nondik norakoak azaltzen

Maskara errealen ariketa

Paperean egindako maskarak

Maskara bati bizitza eman

Jardunaldiak- Teatro Paraíso

Eguerdi on irakurleok!

Gaurko egunean, Teatro paraísok eskainiko diguten jardunaldiei hasiera eman diegu. Horretarako gaur hitzaldi bat izan dugu testuinguruan kokatzeko, eta bide batez, beraien esperientziak azaldu dizkigute. 

Bertan, duela urte batzuk sortu zuten KunArte proiektuari buruz hitz egin digute eta egia esan, oso interesgarria iruditu zaigu. Horrez gain, haurrarekiko daukaten ikuspegia erakutsi digute, eta gure ikuspuntua zabaltzen lagundu digute. 

Biharko egunean beste jardunaldi bat izango dugu eta horretarako, beraien etxeko ateak zabaldu dizkigute. Hori dela eta, hurrengo egunetan bihar biziko ditugun esperientziak partekatuko ditugu.